خارجی‌ترین بخش پوست که شامل یک لایه از سلول‌های مرده و سست است. سدی حیاتی در برابر عبور میکرب‌ها، مواد شیمیائی و دیگر عوامل سمی به بدن ایجاد می‌کند. اما گاهی پزشکان ناچارند که این سد را برای تجویز بعضی از داروها، از راه پوست بشکنند.

در حال حاضر محققان انجمن تکنولوژی در ماساچوست آمریکا دست به یک کار تازه زده‌اند تا به طور موقت قابلیت نفوذپذیری پوست را، نسبت به مواد افزایش دهند. آنان مجموعه‌ای از پالس‌های الکتریکی بسیار کوتاه را ایجاد کردند. در نتیجهٔ این نظم بخشیدن به لایه‌های چربی در لایه‌های خارجی و مرده پوست، منافذ یا مجاری خاصی به‌صورت موقت در پوست به ‌وجود آید.

این گروه تحقیقاتی با استفاده از رنگ‌های فلوئورسنتی برای نمایش داروها، به مدت یک‌ساعت پالس‌های یک هزارم ثانیه‌ای تولید کردند و سپس عبور این داروهای رنگی را از طریق پوست مورد بررسی دقیق قرار داده‌اند. تعدادی از این آزمایش‌ها بر روی پوست جسد انسان انجام شد و گروهی دیگر بر روی پوست موش‌های زنده مورد بررسی قرار گرفت و در پایان این آزمایش‌ها، در نوامبر سال ۱۹۹۳، سرپرست این گروه تحقیقاتی اعلام کرد که روش الکتروپوریشن (ایجاد منفذ با جریان الکتریکی) می‌تواند قابلیت نفوذپذیری پوست نسبت به مواد و داروها را به میزان ۱۰۰۰ برابر افزایش دهد.

نظریهٔ استفاده از جریان الکتریکی برای جذب دارو از راه پوست، یک نظریهٔ جدید نیست. این روش پایه عمل یونتوفورز را تشکیل می‌دهد که در آن از ولتاژ بسیار کم برای مدت طولانی به‌منظور به حرکت درآوردن مولکول‌های خاصی (مثل داروها) و عبور آنها از یک سد استفاده می‌شود، اما روش الکتروپوریشن در مقایسه با روش سابق دو امتیاز دارد در الکتروپوریشن نه تنها از ولتاژ بیشتر در مدت زمان کوتاه‌تری بهره‌برداری می‌شود، بلکه این روش به‌جای اینکه بر روی خود ماده یا دارو اثر کند، بر روی موانع و سدها مؤثر است.

علاوه بر موارد پزشکی فوق، متخصصین میکروبیولوژی در دانشگاه ایلینویز نیز در حال حاضر از روش الکتروپوریشن برای انتقال مواد به‌درون باکتری‌ها استفاده می‌کند. این کاربرد نشان می‌دهد که الکتروپوریشن در کارهای غیر پزشکی نیز کاربردهای مفیدی دارد.

به هر حال آنچه در حال حاضر برای دانشمندان مهم است کاربرد روشی است که بدون وارد کردن آسیب به پوست، داروها را به‌درون بدن منتقل سازد. پزشکان معتقدند که این روش همان‌طور که می‌تواند مولکول‌ها را به‌درون بدن منتقل سازد، شاید روزی بتواند بعضی نمونه‌ها مثل نمونه‌های خوش‌خیم خون  را نیز به خارج بدن انتقال دهد و بتواند کاربرد درمانی پیدا کند.